Waarom bent u een dwarsligger? Of legt u iemand liever geen vingerbreed in de weg....

Een mens bestaat niet alleen uit een lichaam met organen, botten, spieren, pezen en huid. In het menselijk lichaam zijn er nog vele onzichtbare processen gaande die ervoor zorgen dat we kunnen functioneren in het alledaagse bestaan.

Een lichaam laat zien hoe een mens in het leven staat. Het heeft een bepaalde uitstraling, een energie. Niet te verwarren met aura, want daar draait het in dit geval niet om! Het lichaam praat mee wat betreft communicatie met de omgeving, zo mooi eerlijk en zonder woorden.

De dwarsliggers

Een van de dingen die goed is waar te nemen in de menselijke energie is de mate waarin iemand weerstand biedt aan de omgeving. Binnen de lichaamstaal kennen we allemaal wel de houding met de armen in de zij. Dit versterkt de breedtelijnen van de energie, de uitstraling van het lichaam en geeft daarmee een signaal af dat voor iedereen duidelijk is: “Ik ben er klaar mee en geef niet zomaar op”.

Breedtelijnen kunnen echter ook puur lichamelijk aanwezig zijn. In dat geval heeft een persoon bijvoorbeeld een breder hoofd, een bredere nek of bredere schouders dan de gemiddelde persoon. Bij mannen, vrouwen en ook bij kleine kinderen is deze energetische dwarsheid al waar te nemen! Het is dus geen kwestie van spierballen kweken, maar de bouw van het lichaam zelf speelt de grootste rol. Neemt niet weg dat het dwarse talent, vaak de wel behoefte heeft om aan intensieve sport te doen!

De richting van de krachten

In de leer van gelaatkunde wordt de energie die de lichamelijk aanwezige breedtelijnen uitstralen ook wel elektriciteit genoemd.

De term “elektriciteit” is afkomstig uit de kraftrichtungsordnung (letterlijk de richting van de kracht) van de wetenschapper Carl Huter. Deze theorie verklaart op celniveau waarom sommige individuen deze extremere breedtelijnen bezitten. Deels is de vorming van breedte natuurlijk genetisch bepaald. Maar daarnaast is het ook onze omgeving die mede bepalend is waarom ons lichaam op onbewust niveau deze breedtelijnen heeft gemaakt die ervoor zorgen dat wij ons letterlijk zo dwars kunnen gedragen.

Elektriciteit is dus energie die zich naar buiten toe richt, waardoor wij als mens bijvoorbeeld kunnen exploderen. De energie van lichamelijke breedtelijnen zijn dus met name gericht op het plotseling veranderen van energie, het "doen".

Hoe meer breedtelijnen iemand bezit, hoe dwarser de energie kan zijn. Dit zijn personen die niet zomaar alles goed vinden en vaker tegenstribbelen en/of ontploffen dan de gemiddelde. Elektrisch gedrag kan getriggerd worden door emoties, alcohol of drugs of een overdreven kritische houding van de omgeving.  De elektrische ontlading kan zowel een verbaal als non-verbaal zijn.

Het voordeel van veel elektriciteit in een mens is dat deze mensen een grote inzet kunnen hebben, zowel lichamelijk als geestelijk. Het zijn harde werkers en knokkers die veel werk in een korte kunnen verzetten, standvastig zijn in hun overtuigingen en zich niet zomaar van hun pad af laten brengen. Ze vechten, soms letterlijk, voor hun idealen en zullen geen hand- of voetbreed wijken tot hun doelen zijn behaald!

Draag jij het hart op de tong, of bijt u er liever op? Extravert en introvert.

Een aantal dagen geleden werd ik via de twitter-snelweg geattendeerd op een leuk geschreven artikel over introverte- en extraverte mensen.
Het artikel is gebaseerd op de persoonlijkheidstypologie van Carl Jung. Waarbij een introvert persoon wordt gezien als iemand die de energie naar binnen toe richt, gericht op eigen gedachten en gevoel. Introverten halen energie uit het alleen zijn en niet uit het samenzijn in een groep.
Een extravert persoon wordt door Jung beschreven als een persoon die zijn energie naar buiten toe richt. Zij worden geïnspireerd door alles om hun heen en krijgen daar energie van.
Vaak ziet men introvert en extravert als twee kampen, maar de realiteit is dat de meeste mensen ergens in het midden zitten en niet expliciet het ene of het andere zijn. Er zijn dus "extraverte introverten" en "introverte extraverten". Dus geen zwart/wit verhaal, wat volgens de psycholoog Carl Jung zelfs zou kunnen leiden tot krankzinnigheid :-)

Geef de ogen maar de kost

Grappig genoeg is een van de eerste dingen waar ik in een gezicht naar kijk, hoe iemand naar buiten kan of wil treden. Ik was me daar eerlijk gezegd nog niet echt bewust van, tot dat ik het bovengenoemde artikel las.
Introversie en extraversie zijn heel snel en goed te zien in een gezicht. Eigenlijk niet alleen aan het gezicht, maar ook aan een compleet lichaam. Sowieso heb je vaak de eerste keer dat je iemand ziet, al meteen een indruk of iemand graag letterlijk met de neus voorop staat of niet.

De kunst is om te achterhalen waarom wij deze indruk kunnen interpreteren. Waarom zien wij dat iemand op het eerste gezicht extravert is, of introvert? Eigenlijk is het simpel: een extravert persoon wil graag socializen en gezien worden. Hij of zij heeft daarom vaak een lichaam en gezicht dat daarvoor zorgt! Om een voorbeeld te geven: een lang en breder gebouwd persoon met een aanwezig hoofd, wordt doorgaans sneller gezien dan een klein en smal persoon.

Een goede graadmeter om naar te kijken hoe extravert iemand is, zijn dus de lengte- en breedtelijnen die we zien aan iemands gezicht. Ik kan een aantal hele ingewikkelde termen noemen vanuit de gelaatkunde, maar weet uit ervaring dat de meeste mensen echt wel weten wat eruit ziet als een breed en lang gezicht en wat wij ervaren als een smal gezicht.
Volgens de wetten van de psychognomie en frenologie is alles wat in het midden zit, gerelateerd aan je ik, je ego, dus aan de persoon zelf. Mijn lerares gaf altijd het voorbeeld dat je wel iemand in de wangen mag knijpen, maar dat het niet gepast is om iemand in de neus te knijpen. Alles wat rechts en links naast die middenlijn zit, kan en wil je delen met de buitenwereld. Dus…Hoe breder een gezicht is, hoe meer potentie er dus is om te delen met de omgeving.

 

Overige kenmerken

Andere goede graadmeters in het gezicht zijn de ogen, neusvleugels, mond en kin. Hiervoor geldt eveneens de wet van de lengte en breedte. Een persoon met een kleine mond, diepliggende kleine ogen en een smalle kleine kin, straalt wat terughoudends uit. Terwijl wij van iemand met grote wijde ogen en een grote brede mond verwachten dat deze openhartig is.

De wenkbrauwen mogen wij zeker niet vergeten in dit verhaal, omdat ze wat vertellen over hoe zeker we van onszelf durven te zijn. Hoe duidelijker ze te zien zijn, hoe extraverter iemand zich durft te laten zien.

Natuurlijk zijn er vele varianten. Het is heel goed mogelijk en zelfs waarschijnlijk dat iemand een interessante “mix” heeft van introverte en extraverte kenmerken zowel lichamelijk als gelaatkundig. Dan is het aan de optelsom om te kunnen bepalen of het introverte of extraverte gedrag de overhand neem. Iets dat voor een getrainde gelaatkundige in een oogopslag te zien zal zijn en daarnaast gevoelsmatig zichtbaar is voor ieder mens zonder ervaring op dit gebied.

Helaas is het tegenwoordig geen uitzondering dat de wereld waarin wij leven, of het beroep dat je ooit hebt gekozen iets anders van je vraagt dat je eigenlijk bent, kan zijn of wil geven. Bijvoorbeeld de introvert die ineens moet gaan netwerken, of een drukke werkomgeving krijgt. De extravert die plots thuis moet gaan werken zal er overigens ook niet gelukkiger van worden.
De kunst is om balans te mogen vinden en behouden, soms een beetje meer van het ene en soms wat meer van het andere. Tenslotte is geluk is op de eerste plaats een kwestie van evenwicht zonder daarbij extreem de rug recht te moeten houden!

Geef uw ogen de kost! Ogen de spiegels van de ziel.

Bij het lezen van het gezicht, spelen de ogen een grote rol. Ogen geven je namelijk een gevoel over een persoon. Dit heeft niet zo zeer te maken met de vorm van de ogen of met het geslacht of ras van een persoon, het heeft te maken met de levensenergie die de ogen uitstralen.

Helioda, Prana, Chi of Ki

Binnen de gelaatkunde noemen we deze stralende levensenergie Helioda. Een andere benaming is Prana (Sanskriet), de Chi (Chinees) of Ki, zoals de Japanners het noemen. (Denk aan Rei-Ki).

Helioda volgens Huter, uit Grundlagen der Praktische Menschenkenntnis

Helioda stroomt door elk levend lichaam, ook bij het dieren- en plantenrijk. Het wordt o.a. versterkt door een positieve levenshouding, liefde, gelukkig zijn en goede voeding. Verdriet, pijn, ziekte, een negatieve levenshouding en ongezonde voeding zwakken Helioda af.

Levensenergie kan naar buiten gericht zijn, bijvoorbeeld in het geval van interesse en aandacht voor een persoon of de buitenwereld. Wanneer men blij is en zich goed voelt zal de levensenergie naar buitenstromen, iets wat zelfs helend kan werken.

Soms is het nodig de levensenergie naar binnen te richten, dit kan mogelijk zijn in het geval van ziekte of verdriet. Dit is ook zichtbaar in de ogen van een persoon, de blik zal matter zijn en meer introvert.

Levensenergie is ook op een bewuste manier naar binnen te richten, waardoor je jezelf energetisch kan verrijken. Een voorbeelden hiervan zijn Prana Yoga en Tai Chi.

Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen

Helioda straalt via de ogen naar buiten. Daarom kunnen wij ook zien of iemand blij is of verdrietig. En ook al lacht iemand, dan kan het nog zo zijn dat de ogen een andere boodschap geven. Maar omgekeerd werkt het ook: je kan als het ware echt “in” iemand duiken door te kijken in de ogen. 

Het in elkaars ogen kijken kan een heel intens gevoel geven. Het voelt alsof iemand zich daadwerkelijk in de ziel laat kijken of er bij jou inkijkt, alsof je even voorbij gaat aan de buitenkant van een persoon. Het geeft een gevoel van intens contact en wanneer men dit niet wenst, zal men als een reflex de ogen afwenden.

Het diep in de ogen kijken is iets wat je kinderen vaak ziet doen. Kinderen zijn heel puur en omdat ze nog niet zoveel levenservaring bezitten is het van levensbelang om “te voelen” of een vreemde het goed met ze voor heeft of niet. Daarom gaan ze als het ware naar binnen, daar waar het “voelen” plaats vindt via de ogen. Het kind zal reageren al naar gelang dat wat het waarneemt en het hoeft niet per definitie zo te zijn dat er een negatieve reactie voorvalt in het geval van een verdrietige volwassene. Soms zal de kleine juist compassie tonen door bijvoorbeeld juist bij de betreffende persoon op schoot te gaan zitten, of  hem te omhelzen als troost.

Spiegels van de ziel......

Bij volwassenen kan het diep in de ogen kijken bijvoorbeeld een gevoel van herkenning opleveren, dat heeft dan te maken met een herkenning van de levensenergie (reïncarnatie) of een herkenning van herkenbare doorgemaakte emoties. Hiermee kan er per direct een gevoel van verbondenheid of zelfs liefde ontstaan. Een oud Chinees spreekwoord zegt dan ook dat de eerste zoen tussen geliefden met de ogen zal worden gegeven en niet met de mond!

Met dat wat u hierboven heeft kunnen lezen, kan een goed gesprek onder 4 ogen mogelijk een hele andere lading krijgen. Wat die lading ook moge zijn, ga ervanuit dat u altijd op uw eigen ogen kan vertrouwen!

Soms kost het de kop wanneer men zijn gezicht redden wil. Schoonheid is het lot.

De oude Chinese gelaatkunde, ook wel Siang Mien of Mian Xiang genoemd, is een bijzondere discipline. Het bestaat al heel wat eeuwen en ik moet bekennen, voor de nuchtere Hollander is deze leer wel een tikje ongrijpbaar.

Ofschoon zowel de Oosterse- als de Westerse gelaatkunde het karakter willen duiden aan de hand van de gelaatsvormen, heeft de Chinese gelaatkunde verder niet veel te maken met de Westerse vorm. Het grote verschil is dat de Chinese gelaatkunde het uiterlijk van een gezicht in relatie brengt met een, al dan niet, gelukkige toekomst.

“Schoonheid is het lot”

Een oud Chinees spreekwoord zegt: “Schoonheid is het lot”. Daarmee bedoelen ze dat zij geloven dat gelaatsvormen, moedervlekken, rimpels en littekens invloed hebben op het leven van een persoon omdat het gezicht nou eenmaal een afspiegeling is van de ziel. Een gezicht dat door de Chinese gelaatkunde als een “goed” gezicht wordt beschreven, is niet bij voorbaat ook een knap gezicht zoals wij dat zouden betitelen in het Westen. In de Chinese gelaatkunde gaat het niet in eerste instantie om harmonische verhoudingen, maar om afzonderlijke gelukbrengende aspecten in het gezicht zoals een vlezige neuspunt of lange oren met flinke grote oorlellen!

De oude meesters vertellen dat het karakter en de lotsbestemming van een persoon al voor de geboorte vaststaat, maar dat het mogelijk is om door inzicht, wat slimme “hulpmiddelen” en subtiele gelaatkundige veranderingen, het leven gunstig te beïnvloeden en te verbeteren. 

Geef een twist aan je rad van fortuin

De veranderingen die de Chinese gelaatkundigen beogen, zijn niet altijd heel ingewikkeld. Een simpele manier die door hen wordt aangegeven vertelt dat het belangrijk is om op een verantwoorde manier te eten. Want ook de Chinezen zeggen dat je bent wat je eet. En dat wat je eet ook invloed heeft op je uiterlijke verschijning.

Daarnaast is het mogelijk om middels het aanbrengen van de juiste make-up of gedeeltelijke ontharing een positieve draai te geven aan minder “gunstige” gelaatskenmerken. Bijvoorbeeld bij veel te dikke wenkbrauwen die staan voor oa. onstuimigheid, familiebindingen en mogelijke problemen met de emotie woede. Gelukkig is het “shapen” van gezichtsbeharing tegenwoordig geen rariteit meer, ook niet onder het mannelijke geslacht.

Het blijft natuurlijk wel een feit dat hier enige kennis van de gelaatkunde en van de juiste technieken gewenst is. Een onervaren doe-het-zelver zou best eens roet in zijn eigen eten kunnen gooien in het geval van een te kaal geplukte, onregelmatige wenkbrauw of beschadigingen aan de huid. Ik kan er serieus verhalen genoeg over vertellen, gelooft u mij het gebeurt niet zeldzaam!

De cosmetische chirurgie is een laatste en meer ingrijpende methode. Er is in de Aziatische landen veel aandacht voor deze branche. Hierbij gaat het om het wegnemen van onheilspellende moedervlekken tot aan het veranderen van de neus en oogvorm (en jawel…dat is mogelijk…) om bepaalde levensfases in een positiever daglicht te stellen. Rest mij hierbij te vermelden dat voor veel Aziaten het Europese gezicht een schoonheidsideaal is en er dus ook om deze reden vaak tot een cosmetische operatie besloten wordt.

Bron: Plastische Chirurgie Korea

Tegenwoordig bestaan er nog steeds mensen die zich enorm hebben bekwaamd in de Chinese face reading. De bekende namen hierin zijn de Chinese Joey Yap en de Amerikaanse Jane Haner. Zij hebben veel hanteerbare informatieve boeken uitgegeven over de Chinese gelaatkunde en verzorgen workshops en opleidingen (helaas niet in Nederland). 

Het Oosten ontmoet het Westen op een hele natuurlijke en aanvullende manier. Zeker de moeite van het ontdekken waard en wie weet een kans om het leven een nog mooier gezicht te geven!