Het beste wat je kunt bereiken, is te worden wie je bent.

"Wees jezelf! Een origineel is altijd meer waard dan een kopie." Deze zinnige quote las ik vandaag op internet. Waarheid als een koe, in mijn ogen. Dit is voor mij herhaaldelijk bevestigd in de karakteranalyses die ik inmiddels voor vele mensen heb mogen maken. Het lijkt in de mode dat wij allemaal aan ons zelf willen werken. Na het maken van een karakteranalyse wordt aan mij niet zelden gevraagd hoe men een karaktereigenschap, die de persoon zelf als negatief ziet, kan veranderen. Het antwoord daarop is simpel, kijk naar wat er WEL is in plaats van wat er NIET is. Kijk dus dieper in je eigen vijver!
Werken aan jezelf is niet jezelf willen veranderen of anders maken, maar het polijsten van je eigenschappen zowel positief als negatief. Hoe meer je bereid bent om jezelf te ontmoeten, hoe gemakkelijker het proces van de verevenwichtiging zal kunnen verlopen.
In het gelaat is zo'n verandering overduidelijk zichtbaar. Sommige mensen hebben over de jaren heen ware transformaties. Een duidelijk voorbeeld van een gelaatkundige transformatie vind ik persoonlijk een vrouw die moeder wordt. Veel aspecten in het gelaat veranderen in dit proces zeer subtiel, maar iedere gelaatkunde leek kan zien dat er iets is veranderd in de uitstraling van een moeder geworden vrouw. Als nog later in het leven als een ouder grootouder wordt, valt er niet zelden een prachtige sluier van ondefinieerbare mildheid over hun gelaat.

Nee jij dan!

bron

Om gelaatkunde toe te kunnen passen op een ander, is het van groot belang om eerst zelf eens goed in de spiegel te kijken. Mensen die aan mij vragen wat voor foto's van vrienden en bekenden ze mee kunnen nemen naar de cursus, krijgen van mij eerst het advies een spiegel mee te nemen. Je ziet de dingen namelijk niet zoals ze bij een ander zijn, maar zoals jezelf bent.
Tijdens consulten en lessen moet ik dan ook vaak lachen wanneer iemand heel hard roept: "dat heeft toch iedereen?!" Een typisch gevalletje van "wie ben IK", is dat. Om gelaatkunde echt objectief te kunnen beoefenen is het dus zaak om eerst jezelf te ont-moeten. Face tot face. Dat is heel toepasselijk in een gelaatkunde les!

Zelf heb ik eveneens heel vaak deze spiegel gezien en zie deze nog regelmatig, zowel letterlijk als figuurlijk. Wat ik daarin zie, vraagt ook zo nu en dan van mij om mijn polijstmachine weer eens ter hand te nemen. Eén van mijn "gebreken" is onder andere het koesteren van mijn comfortzone terwijl ik heel goed weet waar de magie te halen is....niet daar dus!
Kort geleden had ik weer zo'n fase waarin ik steeds weer mensen ontmoette die mij de spiegel voorhielden en daarbij voor mij het juiste voorbeeld gaven. Mensen met een immens vertrouwen in alles wat onbekend is, maar vertrouwen hebben omdat het goed voelt in hun hart. Dan weet ik, het is weer tijd voor hakken en polijsten, heel praktisch.

Door je te ont-doen van al je moeten, ont-moet je jezelf

Zo geschiedde..... Ik verliet mijn gelaatkundige comfort. In dit geval mijn veilige thuishaven voor mijn gespecialiseerde gelaatkunde cursussen: centrum de Blauwe Roos. Met in mijn achterhoofd de wetenschap dat innerlijk groeien altijd een beetje pijn doet, maar vooral een keuze is.

Zo hebben wij allen de keuze en de mogelijkheid om ons innerlijk te verfraaien en daarmee ook onze buitenzijde. Verwacht geen wonderen overigens, dat wat groot is zal nooit vanzelf heel klein worden of vise versa, maar het is de straling en de subtiele noot die een gezicht steeds mooier maakt. Daarnaast is het omgekeerde zonder twijfel evenzeer mogelijk!

Iedereen die interesse heeft in innerlijke groei zal een basis cursus gelaatkunde aanspreken. In een basis cursus gelaatkunde kan je namelijk volgens een bepaald stappenplan in twee dagen leren waar jou mogelijkheden tot verrijking van jezelf liggen.
Je leert dus veel over jezelf, je hiaten én je talenten. Uiteindelijk draait het erom dat je veel dingen kan worden, maar jezelf zijn is toch altijd het belangrijkste! (Voor meer info over deze cursus klikt u hier.)


Tot zover mijn blog bijdrage voor deze week en wil ik bij deze ook van de gelegenheid gebruik maken om Centrum de Blauwe Roos te hartelijk te bedanken voor het ondersteunen van mijn cursussen die ik daar heb mogen geven in de afgelopen jaren.

Daarnaast wil ik Inge, Marca, Hugette, Lia (wassie weer spannend? ;-), Daniëlla, Theo, Helene, Cindy, Michael, Miek, Nevyn en alle regelmatige bloglezers voorzien van een virtuele en zeer gemeende knuffel. Dank, omdat jullie er allen herhaaldelijk voor zorgen dat mijn, soms troebele, vijvertje toch steeds opnieuw weer kraakhelder wordt!

Ook mijn MMC collega's ga ik niet vergeten in deze "betuiging", zij stellen zich namelijk regelmatig vrijwillig (ja echt...) en moedig beschikbaar als proefkonijn voor mijn gelaatkundige "missies" !

 

 

 

 !

Krassen op je ziel en je ware aard.

Geregeld vraagt men aan mij wat voor soort mensen er zoal bij mij op consult komen en wat voor "problemen" zij hebben. Het is lastig om daar een duidelijk antwoord op te geven, want de mogelijkheden van gelaatkunde zijn zo goed als oneindig. Het is dus inzetbaar bij bijna elk menselijk probleem dat van mildere aard is. Het is absoluut niet te bedoeling om ingewikkelde stoornissen van lichamelijke- of geestelijke aard te ontleden. En wanneer ik vermoed dat dit een rol speelt, zal ik zelfs een consult afraden/ontraden met de mededeling dat ik niet de aangewezen persoon ben voor hun knelpunt.

Het is zo dat er een soort van golfbeweging plaatsvindt in de aard van onderwerpen waar men mij voor raadpleegt. Zo zijn er de laatste maanden aardig wat mensen voorbij gekomen met eenzelfde vraag en beletsel. Het zijn de mensen die door hun omgeving totaal anders worden ingeschat dan dat ze daadwerkelijk zijn of ervaren te zijn. Dat kan positief of negatief uitwerken, dat mag duidelijk zijn.

Dikwijls zegt men dat het gezicht een open boek is. En vanuit dit standpunt kijken wij onbewust allemaal naar een gezicht. Het is zo dat ieder mens vanuit zijn basis al gezichten leest, het zal moeten want als baby en kind is dat van levensbelang. Een kind is immers totaal afhankelijk van de personen om hem/haar heen. Op grond van het gezicht en de gelaatstrekken en -vormen krijgen we een duidelijk beeld van een persoon, zijn/haar karaktereigenschappen en humeur. Althans, wij denken dat te hebben, want niet zelden is ons gecreëerde gezicht een vorm van bescherming voor ons zelf, tegen de buitenwereld!

Wat lijkt ie toch op zijn vader...

Het is boeiend om de verandering in een gezicht te bekijken in de loop van een leven. In een van mijn eerste blogs kun je Lotte zien die door haar vader is vastgelegd op camerabeelden in een fase van haar leven. Prachtig om te zien hoe haar gezicht uitgroeit van baby naar tiener. Het gezicht is heel dynamisch en dus ook veranderlijk zolang als wij bestaan.

De oorzaken van de veranderingen die plaatsvinden in ons gezicht zijn meervoudig: ten eerste word je geboren uit een vader en een moeder. Dat genenpakket zorgt in eerste instantie voor een bepaald uiterlijk van de pasgeborene. Volgens de evolutietheorie zou elke baby op zijn vader moeten lijken, omdat dit de gevoelens van de vader aan zou zetten om voor het kind te gaan zorgen. Het grappige is echter dat er onderzoeken zijn gedaan dat jong geadopteerde kinderen gaandeweg hun kinderjaren steeds meer op hun niet biologische ouders gaan lijken. Er moet dus nóg een factor zijn dat het uiterlijk mede bepaald; de omgeving van het kind.

In onze omgeving ligt een grote oorsprong van de verandering die een jong mens uiterlijk ondergaat. De manier waarop wij als kind behandeld en benaderd zijn door onze ouders, verzorgers, familie, leraren, leraressen, vrienden en onbekenden heeft enorm veel impact op de overtuigingen over onszelf die wij de rest van ons leven meenemen. Daarom zal het gezicht van een gelukkig en tevreden mens een heel ander uiterlijk hebben dat dat van een persoon die een moeilijke en verdrietig leven heeft gehad en slecht of oneerlijk behandeld is. Daar kennen we waarschijnlijk allemaal levende voorbeelden van in onze eigen omgeving.

Hiermee kom ik terug op de vraag waarom mensen anders worden ingeschat dan ze zelf vinden dat ze zijn. Het antwoord hierop is dat wij door de ander worden beoordeeld op basis van ons gezicht, dat zich heeft gevormd door onze levenservaringen. Het gezicht is de uiting van zoals men zich wenst te laten zien naar de buitenwereld toe. Echter....Het grote geheim is dat ons daadwerkelijk (basis)karakter verborgen ligt aan de achterzijde: het achterhoofd!

Ken jezelf!
Het achterhoofd is de plek waaraan men kan zien wat iemands onbewuste motorische en sociale impulsen zijn (voor meer info over het achterhoofd zie hier). Het laat zien wat onze behoeften zijn m.b.t. gezin, werk en vrienden en hoe wij kunnen opkomen voor onszelf. Het geeft dus informatie over ons basiskarakter, datgene waar wij naar terug grijpen in tijden van (innerlijk) nood.

Het is dus heel goed mogelijk dat een persoon met een hele introverte en gevoelige basis (achterhoofd) met gebrek aan zelfvertrouwen, een gezicht heeft gecreëerd van een extraverte brutale, goed gebekte grappenmaker. Of omgekeerd: dat iemand met een drukke en extraverte basis, er aan de voorkant uit ziet als een angstig en introvert persoon. De reden hiervoor ligt in dat wat wij als mens hebben mogen ervaren aan positieve en negatieve aspecten. de vraag hierbij is: hoe is er op ons als jong mens gereageerd en hoe hebben wij dat dan ervaren? Een voorbeeld hiervan is dat een snelle en beweeglijke kleuter die met een harde hand is gecorrigeerd, het voortaan wel uit zijn hoofd zal laten om spontaan "los" te gaan. Ook pesterijen, respectloze benadering of machtsverhoudingen geven krassen op onze ziel. Daar ontstaat een wortel van hoe wij ons later als mens kunnen presenteren en functioneren in de maatschappij.
Omgekeerd is het vanzelfsprekend ook mogelijk om een verlegen kind uit de schulp te trekken, waardoor deze zichzelf wat extraverter kan ontwikkelen. Het kan zich dus zowel positief als negatief vestigen.

Wij foppen elkaar door met ons gezicht iets te laten zien wat soms loodrecht staat op onze diepere kern. Een gezicht dat iets anders uitdraagt dan wat men vanbinnen "is", geeft doorgaans onbegrip van de omgeving. Dit komt omdat de indruk die iemand geeft, niet overeen komt met het gedrag dat wij op basis van het uiterlijk verwachten. Het laatste is daarom niet zelden een aanleiding tot conflicten met anderen en manifesteert het individu zich in dat geval als een regelrecht verrassingspakket voor de omgeving!
In een ander geval komt dit verrassingspakketje in de knoop zichzelf omdat men het ideale masker naar de buitenwereld vanuit de basis niet meer vol kan houden, wat kan leiden tot depressie of burn-out.

Hoe groter de deuken die wij hebben opgelopen in onze basis, hoe groter het verschil zal zijn in dat wat iemands persoonlijkheid lijkt op grond van het gezicht en daadwerkelijk is vanuit zijn fundament. Simpelweg als bescherming voor onze kwetsbare en soms gekwetste ziel.

“Nobody can hurt me without my permission"

~Mahatma Ghandi~

De kracht van microsignalen: in één oogopslag.

Wat vinden wij van een persoon die wij voor het eerst ontmoeten? Dat wordt vaak duidelijk in één oogopslag. Naast het feit dat wij als mens afgaan op het globale uiterlijk van een ander (ja echt...wij oordelen allen op het eerste gezicht) hebben wij te maken met een ander sterk communicatiemiddel: ons gezicht.

Het geheim van de driehoek

Wanneer wij voor het eerst kennis maken met iemand, zijn er verschillende manieren van kijken naar elkaar. Binnen een aantal seconden hebben wij de eerste mening gevormd over een persoon. Je "voelt" een klik of mogelijk zelfs een afkeer of voorzichtigheid. Binnen een aantal seconden bepalen wij bijvoorbeeld of we de persoon voor ons als aantrekkelijk beschouwen, zomaar in een donderslag. De blik van de communicatie-driehoek is hierbij een sterk middel en....geheel onbewust. Ogen en mond zijn de meest aanwezige en bruikbare tools van onze intermenselijke verbinding. Ogen verraden voor de oplettende kijker wat er gaande is achter het gezicht van een persoon. Door middel van gelaatkunde kan men aflezen aan de hand van oog- en mondvormen en de positie ervan in een gezicht, op welke wijze men zijn communicatie hanteert. Of heeft leren hanteren.

Naast de eerste indruk die een gezicht ons aangeeft speelt de taal van het lichaam een hele grote rol. Binnen de lichaamstaal is namelijk uit onderzoek gebleken dat er twee vormen zijn van deze communicatie driehoek.

De eerste is de driehoek van de zakelijke- of neutrale driehoek. Bij deze blikrichting zijn de ogen gericht op de driehoek van de ogen en het midden van het voorhoofd. De tweede vorm is die van de intieme driehoek waarbij de blik neerwaarts gaat, dus gericht op de ogen en de kin, of andere delen van het lichaam. Beiden geven een hele andere indruk bij een ontmoeting en een hele andere lading aan het vervolg in de minuten daarna.

Een les in intimideren

Gelaatkunde en lichaamstaal worden dus eigenlijk door iedereen al dagelijks beoefend, alleen zijn wij ons er niet van bewust. Of toch wel...? Ik stuitte namelijk onlangs op een filmpje van de bokser Mike Tyson dat heet "A lesson on intimidation" (voor de Ipad lezer, klik op de link)
.

Het filmpje laat zien dat Tyson bewust gebruik maakt van het spel van lichaamstaal en microsignalen. Hij "test" in de ring vóór het gevecht al of zijn tegenstander zich laat intimideren en leidt daar voor zichzelf vanaf wat zijn eigen kansen zijn om te winnen. Het filmpje is een leuke en duidelijke weergave van dat wat zich ogenschijnlijk onzichtbaar afspeelt achter een stoere blik. Boeiend en leerzaam om naar te kijken!
 
I'm a dreamer. I have to dream and reach for the stars, and if I miss a star then I grab a handful of clouds.~Mike Tyson~